چندی پیش رئیس جمهور در سازمان ملل برجام را بستری برای همکاری های بیشتر برای امنیت منطقه دانست. فردای آن روز ظریف با کری راجع سوریه گفتگو کرد و خانم شرمن که  در بیشرمی و قساوت مرا یاد مادلین آلبرایت می اندازد اخبار جلسه را افشا کرد گویا به همین سبب محترمانه از وزارت خارجه روانه هاروارد شد. اما رئیس دولت اعتدال که قرار بود درشت گویی نکند با نواختن منتقدان کوشید آنها را از میدان به در کند.

رئیس مجلس نمی دانم به چه بهایی کشور و آینده و امنیت ملی ما را یکشنبه و سه شنبه هفته جاری واگذار کرد. او که زمانی پشتوانه ای برای نظام بود اکنون امنیت ملی کشوری که رهبری جریان مقاومت را به عهده دارد زیر پا می گذارد.

اتحاد جبهه پایداری با بخشی از جریان اصولگرایی که خود را با عناوین دیگری سرگرم کرده بودند کاش زودتر اتفاق می افتاد تا در چنین روزهایی ثمر? آن به کام ملت بنشیند.

از چهره هایی چون آقاتهرانی، حداد عادل و ...  گلایه دارم که چرا برای دفاع از حیثیت نظام نطق نکردند. حداد در بحبوحه فتنه 88 نطقی متین ارائه  کرد اما امروز ... .

رئیس جمهور به ملت وعده اعتدال داد ولی از افراطی ترین اقدامات در برابر مخالفان و شتاب بی حساب و کتاب نادیده گرفتن منافع ملی و امنیت ملی ابا ندارد. گویی دولت می خواهد هر آنچه در چهار دهه انقلاب به دست آورد ایم را در چهار سال به دشمن تقدیم کند.

البته این اقدام او از چشم مردم عزت مند ایران دور نخواهد ماند و مردی را به صحنه می فرستند که دوباره عزت و اقتدار ملی ما را برگرداند.

در عین عزادار بودن به دلیل تصویب 15 دقیقه ای سرنوشت یک امت در مجلس، هنوز نا امید نیستیم چشم ما به ذخیره راهبردی نظام و اسلام است؛ شورای نگهبان